Bandung'da ikamet ettiğim günlerde "Maphilindo" ülküsünü konuşuyordum oranın yaşlılarıyla.Türk olarak benim onların Turan ülküsüne olan ilgime derin bir saygı duymaları bir yana içlerinden biri BBP'yi anlattığımda "(b: Birlik) kelimesini bahasa'daki karşılığı (b: PERSATUAN) değil (b: KESATUAN) olarak kullan" dedi. "Birlik" kelimesinin ilk anlamı (i: persatuan); federal birliği veya özgün zümrelerin ittifak için birleşmeleri anlamını taşırken..(i: Kesatuan) merkeziyetçi ve tek elde toplanan birliği manen ihtiva ettiğini anlattı. KESATUAN MELAYU MUDA yani GENç MALAY BiRLiği (u: KMM) hareketine müntesib olan amca hedeflerini gerçekleştiremese de o ruhun herşeye değer olduğunu ve gençlerin tekrar milli uyanışa yavaş yavaş geçtiğini söyledi.Benim Türk olmam hasebiyle ortalama bir üniversiteli Endonezyalı'dan daha çok konularına vakıf olmamdan çok memnuniyet duyduğundan şunu söylemişti:
Endonezya (b: istiklal Hareketi)nin en öndeki Lideri ve ilk Başkanı Soekarno "(i: Bana 10 tane inanmış genç verin, ben dünyayı sallarım-çalkalarım)" demiş o yıllar. Hollanda sömürgesine karşı istiklal Mücadelesiyle sınırlı tutmayıp (i: Büyük Malay Birliği)ni savunan bir çıkış yapmış.Bu çıkış o zamanlar Malaya yarımadasındaki Genç Milliyetçilere özgürlük Heyecanı ve ülkü kıvılcımı olarak gelmiş ilk kez.
Endonezya Malezya'dan 12 yıl evvel özgürlüğe kavuşurken ingiltere kolonizmi altındaki Malaya tarafındakiler kan akıtmak yerine denge siyaseti ile 1957'de ancak diplomasi yoluyla sözde bağımsızlığa kavuşmuş.
Sukarno; Büyük Malay Birliği (Malaya ırredenta) için en büyük Nusantara (bahasa'da genel Malay halkı yerine kullanılır) ülkeleri; Malaysia, Philippines,ındonesia olarak baş harflerinden oluşan MA-PHıL-ıNDO PROJESi için görüşmelere başladığında "Dil-Din" olarak aralarında her alanda Güneydoğu Asya yelpazesinde derin uçurumlar olan iki Malay halkı Hristiyan FiLiPiNLER ve Müslüman ENDONEZYA yakınlaşmayı ve birlik görüşmelerine başlamayı başarabilmişken; yine Müslüman olan MALEZYA Endonezya'nın bu fikrine pek sıcak bakamamış, içerdeki KMM üyelerini tasfiye etmiş, hatta Sukarno'nun MAPHıLıNDO'yu gerçekleştirmek için BORNEO adasında hak talep etmesi üzerine güçlü ve kalabalık Endonezya Ordusu'nun karşısına BiRLEşiK KRALLıK ile ittifaka girerek kendi kuvvetlerini çıkarmış ve "sabah-sarawak" (Kuzey Borneo) eyaletlerini bünyesinde korumayı sağlayabilmiştir.
Bu saatten sonra da Nusantara arasında bir yakınlık veya hoşgörü tam olarak sağlanamamış.Maphilindo tarihin dehlizlerine doğru kanat açmıştır.
şimdi gelelim düğüm kısmına:
Endonezya'daki gençler etnik ve bölge kültürüne, müzik ve ananelerine, dil ve dinlerine daha sıkı sıkıya bağlı kalırken Malaya Federasyonu (Malezya) vatandaşları hayatlarının en mahrem yerlerine kadar ingiliz kültürüne boyanmıştır. Siz dışardan islami göründüklerine bakmayın, oraya gidip yeterli bir süre kalan her Türk'ten bunu dinleyebilrsiniz.
2 Malay kendi aralarında Melayu konuşurken bir anda 2. kanala bağlayıp ingilizce devam edebilirler ya da cümlenin bir kısmını ingilizce kullanabilirler.Adına da MANGLıSH derler.Fakat bunu Endonezyalılarda bulamazsınız.Malezyalılar ailesiyle beraber yemek yemez aynı sofrada aynı anda, "Western stylish" modadır, yabancı şarkı ve şarkıcıları bizim küçüklerin futbolcu bilgisi kadar bilirler.Halkın Milli duyguları zayıftır, haritada bir şehirlerini sorun gösteremezler, malay tarihinden bir olay-sultan sorun gene bilemezler, hatta yakın tarihin siyasi şahsiyetlerini sorun gene değişen birşey olmaz.
Endonezyalılar ise tam tersi.(Bu söylediklerim belli bir tahsil almış gençler için) müziklerini,eski şarkı ve türkülerini,şairlerini,yerel sanatçılarını bilirler-severler-takib ederler.Sofraya oturursunuz sizin yanınıza oturur beraber yerler ama siz çok yeyin diye yavaş ve az yerler.Sözde islami yaşam Malezyalılarda daha çoktur kabul.Ama Endonezyada dini yaşayanlar aynı Anadolu insanım gibi samimidir.Dillerini hatta yerel dillerini bile konuşur ve öğretirler. Araya DUTCH (u: Hollanda dili) sözcükleri girmez.Milli hassasiyetleri vardır, ne kadar yanlış yapsa da SUKARNO'yu severler,onun mücadelesine ve ilk devlet başkanlığına derin hürmet duyduklarından Malezyalılarda olmayan bir adet edinmişlerdir: milli mücadele önderi ve ilk devlet başkanları SoeKARNO POSTERLERi asarlar elbise dolaplarına.Yerel takke-başlıkları giymekten utanmazlar, Malezyalılar gibi Padang menşeili artık hepsinin milli adeti olan "songkok"u sadece özel günlerde giymezler,sürekli giyer genci-yaşlısı.
Ama Malezyalılar daha global bakar, daha tahsillidirler ayrıca.Nedense Endonezyalılar Anarşizmi, kavgayı, muhalefeti sever.Duyarlıdırlar milli-dini konulara bizim gibi. Ocaklılık kültürü isim olarak olmasa da ruhen vardır, kanalize olurlar bir gruba..
çünkü 10 inanmış genç çıkmış onlardan.Milli hassasiyetlerini muhafaza etmişler.Dikkat ettim bizim ülkemizde milli refleksi olanlar ya anarşist olarak nitelenilir ya ergenekon gibi derin bağlantılı addedilir ya da kavgacıdır onlar gibi.
Malezya'da ikinci dünya savaşı sonrasında ingilizleri yenerek adaya yerleşen japon güçleri ilk kez milli bir uyanış kazandırmıştır malaylara, ülkedeki çinlilere işkence yaparken malaylara ise milliyetçilik aşılamışlardır. ve Sultan idris üniversitesi hocaları (b: ibrahim bin Hacı Yakub) önderliğinde (b: KMM) hareketini başlatmışlardır. ülkü ve program olarak da Maphilindo'yu savunmuşlardır. ingiltere ve Hollanda gibi Batı sömürgeciliğine şiddetle karşı çıkmışlardır.
peki bu malay ittihatçıların sonları ne oldu dersiniz?
özgürlük hareketinde ingilizlerin garantörlüğünde bağımsızlık isteyen şimdiki umno ekibi (b: tunku abdurrahman) önderliğinde ülke yönetimini diplomasi ile ele geçirdi ve milliyetçiliği malezya sınırları ile lokale indirdi.
KMM'ciler ise asean'a karşı maphilindo istediklerinden endonezya'ya sürüldü.
bizi bağlayan veya ilgilendiren kısmı ise bana göre şudur;
Tasfiye edilen KMM ekibi bizler olacağız, bu yüzden birilerince şu an provokatörüz(!).
Endonezya (b: istiklal Hareketi)nin en öndeki Lideri ve ilk Başkanı Soekarno "(i: Bana 10 tane inanmış genç verin, ben dünyayı sallarım-çalkalarım)" demiş o yıllar. Hollanda sömürgesine karşı istiklal Mücadelesiyle sınırlı tutmayıp (i: Büyük Malay Birliği)ni savunan bir çıkış yapmış.Bu çıkış o zamanlar Malaya yarımadasındaki Genç Milliyetçilere özgürlük Heyecanı ve ülkü kıvılcımı olarak gelmiş ilk kez.
Endonezya Malezya'dan 12 yıl evvel özgürlüğe kavuşurken ingiltere kolonizmi altındaki Malaya tarafındakiler kan akıtmak yerine denge siyaseti ile 1957'de ancak diplomasi yoluyla sözde bağımsızlığa kavuşmuş.
Sukarno; Büyük Malay Birliği (Malaya ırredenta) için en büyük Nusantara (bahasa'da genel Malay halkı yerine kullanılır) ülkeleri; Malaysia, Philippines,ındonesia olarak baş harflerinden oluşan MA-PHıL-ıNDO PROJESi için görüşmelere başladığında "Dil-Din" olarak aralarında her alanda Güneydoğu Asya yelpazesinde derin uçurumlar olan iki Malay halkı Hristiyan FiLiPiNLER ve Müslüman ENDONEZYA yakınlaşmayı ve birlik görüşmelerine başlamayı başarabilmişken; yine Müslüman olan MALEZYA Endonezya'nın bu fikrine pek sıcak bakamamış, içerdeki KMM üyelerini tasfiye etmiş, hatta Sukarno'nun MAPHıLıNDO'yu gerçekleştirmek için BORNEO adasında hak talep etmesi üzerine güçlü ve kalabalık Endonezya Ordusu'nun karşısına BiRLEşiK KRALLıK ile ittifaka girerek kendi kuvvetlerini çıkarmış ve "sabah-sarawak" (Kuzey Borneo) eyaletlerini bünyesinde korumayı sağlayabilmiştir.
Bu saatten sonra da Nusantara arasında bir yakınlık veya hoşgörü tam olarak sağlanamamış.Maphilindo tarihin dehlizlerine doğru kanat açmıştır.
şimdi gelelim düğüm kısmına:
Endonezya'daki gençler etnik ve bölge kültürüne, müzik ve ananelerine, dil ve dinlerine daha sıkı sıkıya bağlı kalırken Malaya Federasyonu (Malezya) vatandaşları hayatlarının en mahrem yerlerine kadar ingiliz kültürüne boyanmıştır. Siz dışardan islami göründüklerine bakmayın, oraya gidip yeterli bir süre kalan her Türk'ten bunu dinleyebilrsiniz.
2 Malay kendi aralarında Melayu konuşurken bir anda 2. kanala bağlayıp ingilizce devam edebilirler ya da cümlenin bir kısmını ingilizce kullanabilirler.Adına da MANGLıSH derler.Fakat bunu Endonezyalılarda bulamazsınız.Malezyalılar ailesiyle beraber yemek yemez aynı sofrada aynı anda, "Western stylish" modadır, yabancı şarkı ve şarkıcıları bizim küçüklerin futbolcu bilgisi kadar bilirler.Halkın Milli duyguları zayıftır, haritada bir şehirlerini sorun gösteremezler, malay tarihinden bir olay-sultan sorun gene bilemezler, hatta yakın tarihin siyasi şahsiyetlerini sorun gene değişen birşey olmaz.
Endonezyalılar ise tam tersi.(Bu söylediklerim belli bir tahsil almış gençler için) müziklerini,eski şarkı ve türkülerini,şairlerini,yerel sanatçılarını bilirler-severler-takib ederler.Sofraya oturursunuz sizin yanınıza oturur beraber yerler ama siz çok yeyin diye yavaş ve az yerler.Sözde islami yaşam Malezyalılarda daha çoktur kabul.Ama Endonezyada dini yaşayanlar aynı Anadolu insanım gibi samimidir.Dillerini hatta yerel dillerini bile konuşur ve öğretirler. Araya DUTCH (u: Hollanda dili) sözcükleri girmez.Milli hassasiyetleri vardır, ne kadar yanlış yapsa da SUKARNO'yu severler,onun mücadelesine ve ilk devlet başkanlığına derin hürmet duyduklarından Malezyalılarda olmayan bir adet edinmişlerdir: milli mücadele önderi ve ilk devlet başkanları SoeKARNO POSTERLERi asarlar elbise dolaplarına.Yerel takke-başlıkları giymekten utanmazlar, Malezyalılar gibi Padang menşeili artık hepsinin milli adeti olan "songkok"u sadece özel günlerde giymezler,sürekli giyer genci-yaşlısı.
Ama Malezyalılar daha global bakar, daha tahsillidirler ayrıca.Nedense Endonezyalılar Anarşizmi, kavgayı, muhalefeti sever.Duyarlıdırlar milli-dini konulara bizim gibi. Ocaklılık kültürü isim olarak olmasa da ruhen vardır, kanalize olurlar bir gruba..
çünkü 10 inanmış genç çıkmış onlardan.Milli hassasiyetlerini muhafaza etmişler.Dikkat ettim bizim ülkemizde milli refleksi olanlar ya anarşist olarak nitelenilir ya ergenekon gibi derin bağlantılı addedilir ya da kavgacıdır onlar gibi.
Malezya'da ikinci dünya savaşı sonrasında ingilizleri yenerek adaya yerleşen japon güçleri ilk kez milli bir uyanış kazandırmıştır malaylara, ülkedeki çinlilere işkence yaparken malaylara ise milliyetçilik aşılamışlardır. ve Sultan idris üniversitesi hocaları (b: ibrahim bin Hacı Yakub) önderliğinde (b: KMM) hareketini başlatmışlardır. ülkü ve program olarak da Maphilindo'yu savunmuşlardır. ingiltere ve Hollanda gibi Batı sömürgeciliğine şiddetle karşı çıkmışlardır.
peki bu malay ittihatçıların sonları ne oldu dersiniz?
özgürlük hareketinde ingilizlerin garantörlüğünde bağımsızlık isteyen şimdiki umno ekibi (b: tunku abdurrahman) önderliğinde ülke yönetimini diplomasi ile ele geçirdi ve milliyetçiliği malezya sınırları ile lokale indirdi.
KMM'ciler ise asean'a karşı maphilindo istediklerinden endonezya'ya sürüldü.
bizi bağlayan veya ilgilendiren kısmı ise bana göre şudur;
Tasfiye edilen KMM ekibi bizler olacağız, bu yüzden birilerince şu an provokatörüz(!).