mısır

piramitleriyle ünlü kuzey afrika ülkesi. stratejik konumu ve diplomatik durumu bakımından ortadoğu ülkesi kabul edenler de vardır. eski hilafet payitahtı olup memluklerden sonra uzunca bir süre osmanlı sancağı olarak kalmıştır.

bugünlerde halkının tunus olaylarından etkilenmesi bakımından hüsnü mübarek diktatoryasına başkaldırıları gündemdedir. usa; petrol aşkı yüzünden sudan'ı ikiye bölüp ömer el beşir'i harcama planına galiba bu iki ülkeyi de dahil etti.

olaylar öyle bir yere geldi ki artık. muhaliflere "(i: taleplerinizi kabul ediyoruz. artık evinize dönün...)" demek noktası çoktan aşıldı. bunu herşeye rağmen hüsnü mübarek'in düşmesini istemelerinden anlıyoruz. zaten muhalifler de meydanları boşalttıkları anda daha sonra istihbaratın, polisin kendilerini toplayıp sıradan işkenceden geçireceklerini ya da faili meçhul haryacaklarını biliyorlar. ok yaydan çıktı artık, devrim bir şekilde olacak. hüsnü aga son kozlarını oynuyor. bindirilmiş kıtalarıyla dün halkını birbirine kırdırmaya başladı.

mısır'ın pozisyonu öyle ki ortadoğu'da, israil'e karşı ordusuyla kaya gibi bir cephe devleti (olmak) durumunda. bunun bilincinde olan ürdün ve suriye'de liderler yusuf yusuf...beşar esad'ın gazetelerdeki demeçlerinden ve yüzündeki son halinden bunu herkes anlar. galiba rahat durumda olan yalnız arab yarımadasının başta suudi arabistan olmak üzere diğer usa emirlik devletleri. çünkü bu devletler ortadoğu sorununda başta saydığım devletler kadar taraf devletler değiller ve petrolleri açısından usa için hassas durumdalar.

şu anda devrimin tam olarak frekansı net değil. tıpkı iran 1979 islam devrimi gibi sol ve islamcı ittifakı gibi görünüyor. zaten gücünü de artık herşeyden bıkmış orta sınıftan alıyor. hüsnü aga ülkeyi terk ettikten sonra muhammed el baradey ve çevresinin gelecekte takınacakları tutum çok önemli. olaylar şu an öyle sıcak ki, buralara nasıl gelindiği önümüzdeki haftalarda daha da netleşecek.

biz de devrim yapak mı, yooğsam?
(bkz:fırsat bu fırsat)

hüsnü mübarek'in 30 yıllık saltanatını sona erdiren 18 günlük halk hareketi ve bundan sonra olacaklar merakla beklenen,takip edilen, izlenen ülke.

Müslüman Kardeşler cemiyetinin merkezi olan ülkedir. Mübarekin devrilmesinden sonra da bu ülkede iktidara sözkonusu cemiyetin geçeceğine dair, aydınlar hemfikirdir.

normal insanlar olsak aklımıza közlenmişi,haslanmışı ya da patlamışı gelecek olan bitki.

(bkz:ben normalim)

isim, şehir, bitki.

gece itibariyle resmen darbe yapılmış ülkedir. mevcut cumhurbaşkanı'nın iki günde hemen anayasayı kafasına göre değiştirmeye kalkıp halkın yarısını ideolojik anlamda hayal ettiği politikalarda kapsamaması neticesinde halkın yeniden ayaklanıp sebebiyet verdiği neticedir. burada enteresan durumlar var.

öncelikle, ihvan'ın siyasi açıdan ne kadar beceriksiz olduğu ortaya çıktı. yani açıkçası bir refah partisi bile olamadı koskoca seksen yıllık hareket. doğru, akılcı hareket etmedi, bu sonucun zımnen sebeplerinden biri kendisi oldu.

sonra ilginç olan ilk nokta, bir sene önce mübarek'e de darbeye de karşı olan tahrir meydanı, bugün darbeyi havai fişek ve alkışlarla kutladı, garip bir zihin devrimi bu. bir diğer nokta bu darbeyi, mursi'nin yönetim kadrosunu kendi atadığı ordunun yapmış olması. bir diğer ilginç olan durum, darbeyi suudi arabistan ve birleşik arap emirlikleri gibi körfez yavşakları desteklerken, ihvan'ın direnişine (b: selefi) grupların destek veriyor oluşu.

şimdi tabloya bakarsak, durumdan akpliler çok endişeli. nitekim bu tablo arap baharı saçmalığının esasında (i: üç beş çapulcu, dış mihraklı, marjinal örgütlerin işi) olduğunu tekrar kanıtlıyor. davutoğlu'nun stratejik derinliğinin hakikaten çok derin olduğunu tekrar bizlere göstermiş oluyor. ve ne yazık ki bu tavırla birlikte bölgede iyice yalnızlaşan bir türkiye kalıyor geriye. iran'ı düşman saydın, suriye'yi keza öyle, lübnan yüzüne bakmaz, mısır'ı da kaybet tamamdır.

bir de çok enteresan başka nokta şu olsa gerek. bu bağlantıyı yapmazsam olmaz. esad'ı devirmek için her türlü güce çağrı yapmak demokratlık, mursi'nin devrilmesi darbe olarak adlandırılmamalı. sandıksa sandık arkadaş. madem sandıkla gelen sandıkla gider, o zaman suriyelilerin bizim politikamıza get the fuck outta here deme hakkı vardır.

el ezher bu darbe konuşmasında yer alarak yine konumunu şekillendirip, dini bir kurum değil devletin bir kurumu olduğunu ispat etti. darbeye hayır ama diktatörlüğe de hayır. amerika'ya da hayır. arap baharı saçmalığına da hayır nitekim bir sene önce darbe karşıtı gösteri yapanlar bugün darbeyi alkışlıyorsa ve onlar da en az ihvan taraftarları kadar halk ise, bu bir saçmalıktır.

sonuç olarak, bu darbe anladığım kadarıyla bir abd darbesi değil ve fakat suudi arabistan ve bae yavşak ittifakının bir ürünü. yani aynı neyin laciverti oluyordu? yeyin birbirinizi.

halkının müziği bile yasaklamayı düşünecek kadar yobazlamış yönetime fazla tahammül etmediği ülke. silinin gidin artık bu coğrafyadan mk intihar bombacıları.

an itibariyle; peygamber ocaklılar tarafından refah, istikrar, güç, kudret ve medeniyet'e ulaştırılmıştır.

hüsnü mübarek'in devrilmesinden sonra yapılan seçimlerde iktidara gelen mursi'nin askeri bir darbe ile devrildiği ve o günden bu yana karışıklığın dinmediği ülkedir. ayrıca "arap baharlarını batı ittifakı destekliyor,bu bahar neticesi mübarek devriliyor,yerine akpvari islamcılar geliyor,batı ittifakının güttüğü suudi arabistan'ın desteği ile bu akpvari islamcılar darbe ile devriliyor,akp'de bu hadiseye çok sert bir tepki veriyor,hala da türkiye intifada"... bugüne kadarki milliyetçi cenaha ait genel görüşler bunlar,bir tezat yok mu bu denklemde...?
arap baharları-emperyalist oyun
siyasal islam-emperyalist kurgu
akp-emperyalizmin maşası
sisi-emperyalistlerin darbecisi
mursi-emperyalistlerin oyuncağı.

arap baharı mübarek'i devirdi mursi'yi getirdi,sisi mursi'yi devirdi,akp sisi'ye kızdı mursi'yi sahiplendi... enteresan...