latince anlamıyla kurmak, inşa etmek iken, sanayi devrimi sonrasında klasikleşen bir tanımıyla, yani "kişide istendik davranış değişikliği oluşturma süreci" şeklinde karşımıza çıkan kavram. öğretimden bağımsız değildir. daha genel, daha doğal bir süreçtir. doğuştan ölüme kadar sürdüğünü iddia edenler olduğu gibi doğmadan başlayıp öldükten sonra da devam edeceğini savunanlar da mevcut. işin özü, hayatla paralel, yaşama tecrübeleri edinme süreci diyebiliriz sanırım kendisine. bu istendik davranış değişikliği kavramına katılmıyorum. öğretim için bu öne sürülebilir, nitekim belli bir program, plan ve amaç dahilinde başlatılan süreçtir öğretim. eğitim ise daha doğal, akışkan, çoğu zaman örtük, kontrol edilmesi gereken değil, yönlendirilmesi gereken bir süreçtir, olmalıdır.
robotlaştırma, tek tipleştirme, beyin yıkama, köleleştirme vb. uygulamalardan farklı olarak eğitim, doğal yapısına uygun olarak tecessüsü, sorgulamayı, öğrenme arzusunu güdülemeli ve bu bağlamda ufuk açıcı bir süreç olmalı, böylece sürüp gitmelidir. yani eğitim sadece öğrenme, öğretim gibi süreçlerden ibaret değil; onları da bünyesinde barındıran hayat tecrübelerinin, idrak edilen her anda ortaya çıkan farkındalıkların, geçmişi değerlendirip bugüne ve geleceğe dair yordama yapmanın, kısaca hayatın her anının ta kendisidir.
kurumsallaşan ve fabrika gibi çalışan eğitim sistemi değil, doğal olan eğitim anlayışına yaklaşabildiğimiz kadar eğitimli (educated) olabiliyoruz sanırım. çünkü bağnazlığın, fanatikliğin ve klişelere iman etmenin nasıl bir ilkel toplum yarattığını görmek güç değil. her otoritenin kendi bağnazını yetiştirme sürecine eğitim adını verdiğini varsayarsak, bu insan katliamından başka bir şey olmayacaktır. ivan illich'in okulsuz toplum felsefesi bu bağlamda incelenmeye değerdir. ken robinson ağbimizin de şu güzel konuşması izlenmeli. http://tinyurl.com/nmxbn3z
robotlaştırma, tek tipleştirme, beyin yıkama, köleleştirme vb. uygulamalardan farklı olarak eğitim, doğal yapısına uygun olarak tecessüsü, sorgulamayı, öğrenme arzusunu güdülemeli ve bu bağlamda ufuk açıcı bir süreç olmalı, böylece sürüp gitmelidir. yani eğitim sadece öğrenme, öğretim gibi süreçlerden ibaret değil; onları da bünyesinde barındıran hayat tecrübelerinin, idrak edilen her anda ortaya çıkan farkındalıkların, geçmişi değerlendirip bugüne ve geleceğe dair yordama yapmanın, kısaca hayatın her anının ta kendisidir.
kurumsallaşan ve fabrika gibi çalışan eğitim sistemi değil, doğal olan eğitim anlayışına yaklaşabildiğimiz kadar eğitimli (educated) olabiliyoruz sanırım. çünkü bağnazlığın, fanatikliğin ve klişelere iman etmenin nasıl bir ilkel toplum yarattığını görmek güç değil. her otoritenin kendi bağnazını yetiştirme sürecine eğitim adını verdiğini varsayarsak, bu insan katliamından başka bir şey olmayacaktır. ivan illich'in okulsuz toplum felsefesi bu bağlamda incelenmeye değerdir. ken robinson ağbimizin de şu güzel konuşması izlenmeli. http://tinyurl.com/nmxbn3z