bir yavuz bülent bakiler şiiridir.gılgamışçılara özel olarak yazılmıştır, kanımca.
Ben Anadoluyum
Yıllar yılı susuz kaldım, yıllar yılı aç
şükrederek, kalktığım sofralarımda
Ya soğan ekmek olur, yahut bulamaç.
Hastalarım ölüm yataklarında
Ne doktor yüzü gördüm, ne ilaç.
Zaman zaman nankör çıktı büyütüp okuttuğum,
Gölge vermedi çok kere diktiğim ağaç
Devlet denince hep vergi geldi aklıma
Jandarma deyince kırbaç
En gümrah ırmaklarım boşuna akıp gitti
üç beş adım ötesinde toprağım vardı kıraç.
Gittim, yiğitçe döğüştüm gazâ meydanlarında
Ne tak-ı zaferler istedim, ne taç
Savaşta çiğnetmedim hilâli düşmanlara
Barışta düştü üstüme gölge gölge haç
Yolsuz, okulsuz köylerim, kasabalarım hâlâ
Alın terine muhtaç
Ben Anadoluyum, acılı, mahzun;
Bende bitmez tükenmez dert kulaç kulaç
Ben Anadoluyum
Yıllar yılı susuz kaldım, yıllar yılı aç
şükrederek, kalktığım sofralarımda
Ya soğan ekmek olur, yahut bulamaç.
Hastalarım ölüm yataklarında
Ne doktor yüzü gördüm, ne ilaç.
Zaman zaman nankör çıktı büyütüp okuttuğum,
Gölge vermedi çok kere diktiğim ağaç
Devlet denince hep vergi geldi aklıma
Jandarma deyince kırbaç
En gümrah ırmaklarım boşuna akıp gitti
üç beş adım ötesinde toprağım vardı kıraç.
Gittim, yiğitçe döğüştüm gazâ meydanlarında
Ne tak-ı zaferler istedim, ne taç
Savaşta çiğnetmedim hilâli düşmanlara
Barışta düştü üstüme gölge gölge haç
Yolsuz, okulsuz köylerim, kasabalarım hâlâ
Alın terine muhtaç
Ben Anadoluyum, acılı, mahzun;
Bende bitmez tükenmez dert kulaç kulaç