etnik merkezcilik – Muhalif Sözlük
literatürdeki adı ile (b: Etnosentrizm). birey veya grubun kendi etnik bağlılığının/bilincinin sonucu olarak diğer etnik toplulukları ve milletleri mensubu olduğu dil, kültür, anane ve sosyal yaşamına göre değerlendirmesi ve ona göre yaklaşması durumuna denir.

bir ideoloji veya kimlik saptaması değildir, ama bunlardan ayrı da değildir. kullanım amacına göre faideli ve zararlı görüldüğü sosyologlarca ifade edilmektedir. globalleşen cihanda milli değerleri korumada ve milli bilinci yitirmemekte etkilidir. aynı zamanda iç ve dış yabancı düşmanlığına da yol açabilmekedir.

ulus-devlet yapılarının temeli olduğu gibi özgü etnik-millet tanımlamalarına göre değişebilir. türklerde kanun-ı kadim(u: osmanlıdaki değil :])in önde gelen ve değişmez esasıdır.
ırki olarak en az yüzde 70,mensubiyet şuuru olarak yüzde 85'ler düzeyinde türklerden müteşekkil olan türkiye'de herkese hak türklere haram olan olgu.
ve birazda türk ırkçılığını zaruri kılan gerçeklik. türk olanın türk olan için istediği herşeyi (bağımsız devlet,hür yaşamak,öz bayrak vb) başkasınında kendi milleti için istemesi durumunda meselenin halli ırkçılığa devredilir. burada mesele ırkçılığı bir kompleks olarak değil bir varoluş iradesi olarak görmekte gösterilecek samimiyettir.