anadolu'nun ve hakeza asya'nın avrupa tarafa doğru son durağıdır. ikinci abdulhamid tarafından almanlara yaptırılmış, mimarisiyle büyüleyen, istanbul'un simgelerinden biri haline gelen, geçtiğimiz ay dikkatsizce değil şerefsizce yakılan-yanan tren istasyonudur.
emir mirza kurt ise yıllardır onu şöyle tanımlar:
(b: umuda kapalı dünyaya açık ayrılıkların mekanı; haydarpaşa tren garı..)
---------------ayırıcı---------------
bugün 22:00'da hareket sireninin ötmesiyle ankara treni harekete geçti. vagonun camından muhatabına bakan 2 ala göz vardı. hüzün dolu bakışları izliyordu. o kadar sıkıntıya merhem gibi gelen gelişine kurban olunası 24 aralık 2006 gününü; mazide farklı bir hatıra bütünü ve manidar lahzalar ile bıraktı bu yazara..tebessümü, işveleri hayat oldu, dertlerine deva, hasta canına şifa oldu..üşüdü ama onun ellerinin ve gözlerinin o tatlı sıcaklığı unutturdu üşümeyi. ama sadece 1 gün için gelmişti. gitmeliydi ve gitti.
tren harekete geçtiğinde hüzün dolu bakışlar gidene ağlamaması için bir sürpriz bıraktı bu ayrılık mekanında. cebinden kağıt parçası aldı, kesti ve kalemle birşey yazdı üstüne, tren hareket halinde iken ayrılığın hüznünü "aşk" olarak görmesine rağmen minnet duymayı dile getirdi cama yapıştırarak.
tren harekete geçtiğinde artık firak tekrar başlamıştı. ama o ala gözler ağlamaya hazırken tatlı bir tebessüm bıraktı o hüzün dolu gözlere, koltuğunun önündeki cama yapıştırılan küçük kağıdı okuduktan sonra:
seni seviyorum
24.12.2006
23:41
(u: bu an, onların birbirlerini en çok sevdiği an olarak mazide kaldı) (u: daha da güzel veya mutlu anları olmadı)
---------------ayırıcı---------------
emir mirza kurt ise yıllardır onu şöyle tanımlar:
(b: umuda kapalı dünyaya açık ayrılıkların mekanı; haydarpaşa tren garı..)
---------------ayırıcı---------------
bugün 22:00'da hareket sireninin ötmesiyle ankara treni harekete geçti. vagonun camından muhatabına bakan 2 ala göz vardı. hüzün dolu bakışları izliyordu. o kadar sıkıntıya merhem gibi gelen gelişine kurban olunası 24 aralık 2006 gününü; mazide farklı bir hatıra bütünü ve manidar lahzalar ile bıraktı bu yazara..tebessümü, işveleri hayat oldu, dertlerine deva, hasta canına şifa oldu..üşüdü ama onun ellerinin ve gözlerinin o tatlı sıcaklığı unutturdu üşümeyi. ama sadece 1 gün için gelmişti. gitmeliydi ve gitti.
tren harekete geçtiğinde hüzün dolu bakışlar gidene ağlamaması için bir sürpriz bıraktı bu ayrılık mekanında. cebinden kağıt parçası aldı, kesti ve kalemle birşey yazdı üstüne, tren hareket halinde iken ayrılığın hüznünü "aşk" olarak görmesine rağmen minnet duymayı dile getirdi cama yapıştırarak.
tren harekete geçtiğinde artık firak tekrar başlamıştı. ama o ala gözler ağlamaya hazırken tatlı bir tebessüm bıraktı o hüzün dolu gözlere, koltuğunun önündeki cama yapıştırılan küçük kağıdı okuduktan sonra:
seni seviyorum
24.12.2006
23:41
(u: bu an, onların birbirlerini en çok sevdiği an olarak mazide kaldı) (u: daha da güzel veya mutlu anları olmadı)
---------------ayırıcı---------------