soyculuk

bilimsel izahatların uzağında değerlendirirsek kaçınılamaz bir gerçekliktir.

toplum arasında ki "kan çeker" deyiminin karşılığıdır.türkiye'de türk,türk'üm dediğinde "nerden biliyorsun saf türk olduğunu mıy mıy mıy,gıv gıv gıv" eden etnik döküntüler kendi ırksal adlarını ortaya koyduklarında nedense kendilerine aynı saçma soruları sormamaktadırlar.
bu nahoş vaziyete sebep olan durum birazda,türk'ü yanlış bir üst kimlik algısına hapsedip,otoriter devlet anlayışının sunduğu rahatlıkla türklüğü vatandaşlık esasına dayandıranlardır.

türk milliyetçiliği anlayışının,turancılığın gereğidir. sol propagandanın etkisi,huri sevdası,kapitalist bireyciliğin etkinleşmesi ve oy kaygısı yüzünden milliyetçi dimağların bir köşesine itilip unutulan olgu.

çökmüş bir ideoloji! eğer güzel birşey olsaydı peygamberler savunurdu bu fikri. mesela habeşli siyahi Bilal, hz.peygamberin öz amcası Ebu Leheb'ten kat kat üstündür ve peygambere daha yakındır akraba olmadığı halde. Bu durumda tanrının ve doğal olarak elçilerinin reddettiği bir fikri savunmak saçmalıktır.

kavmiyetcilik, kancilik olarak adlandirilsa da ulkemizdeki tanimi "kafatascilik"tir. ayni soydan gelenlerin soylarini ustun tutarak hersey ve herkesten once soyunun menfaatini ve var olmasini gozetmek icin kullanilir. turkculuk soycu bir fikir ve harekettir.

ulkemizde siyasi olarak onceleri sadece kurtler soycu idi diger etnik gruplar arasinda. gunumuzde cerkesler de aleni fakat siyasi olmayan soyculuklarini siyasete tasimislardir. arnavutlar, gurculer ise aynen cerkeslerin gunumuze kadar yaptigi gibi sessiz ama aleni bicimde soyculuklarini surdurmektedir. siyaset icin sartlarin olgunlasmasi yeterlidir soycu gruplar icin.