gelmiş geçmiş en iyi türkçe dizeler – Muhalif Sözlük

gelmiş geçmiş en iyi türkçe dizeler

gün, senden ışık alsa da bir renge bürünse;
ay, secde edip çehrene, yerlerde sürünse;
her şey silinip kayboluyorken nazarımdan,
yalnız o yeşil gözlerinin nuru görünse... Atsız
Kıralların taçları
Beni bağlar büğü mü?
Orduları açamaz
Gönlümdeki düğümü.
Saraylarda süremem
Dağlarda sürdüğümü.
Bin cihana değişmem
şu öksüz Türklüğümü...


hüseyin nihal atsız
"dün sabaha karşı kendimle konuştum
ben hep kendime çıkan bir yokuştum
yokuşun başında bir düşman vardı
onu vurmaya gittim kendimle vuruştum"

özdemir asaf
Gün senden ışık alsa da bir renge bürünse;
Ay secde edip çehrene, yerlerde sürünse;
Her şey silinip kayboluyorken nazarımdan,
Yalnız o yeşil gözlerinin nuru görünse.

hüseyin nihal atsız
bir gün sabah sabah kapıyı vursam,

-kim o dersin uykulu sesinle içerden.

saçların dağınıkdır, mahmursundur.

kimbilir ne güzel görünürsün sevgilim,

bir sabah vakti kapıyı çalsam,

uykudan uyandırsam seni,

ki, daha sisler kalkmamıştır haliç ten.

fabrika düdükleri ötmektedir.
(gbkz:
turgut uyar)
güz ve kış ve ilkbahar geçti

yaz çarçabuk geçti

hepsi tekrar tekrar geçtiler

bu bana uzun geldi

gecem avurtlarım gibi çöktü

ve çöktüm

sabahım, sabahlarım

kabından taşan sütler gibi büyüdü

ve taştım

gün güne taşındı, yıl yıla

gitmedim, gidemedim.
(gbkz:
edip cansever)