lise yıllarımdan kalma bir anı...
şu an ismini hatırlayamadığım bir yazarla imza gününde muhabbet ederken, ismet özel anlaşılmamak için yazı yazan biri dediğimde, gel şöyle yanıma otur deyip benimle biraz daha muhabbet ettikten sonra cep telefonunu verip istanbula gelirsen muhakkak görüşelim demişti. bende ne kadar okkalı bir laf ettiğimi anlayıp gururlanmak üzereyken ismet özel denen zerzevat üzerinden prim yapmayı kendime yakıştıramayarak gururlanmaktan vazgeçmiştim...