rahmetlinin eşini geçenlerde televizyonda görene kadar pek beğendiğim bir türküydü. çeşm-i siyah'ını görünce mahzuni'den soğudum bir an. ama dedim üstad kelimelere, bağlamanın tellerine kaçmış resmen... büyük bir ozan olmak, yazacak o kadar kelime, beste yapacak o kadar vakit bulabilmek için demek böyle bir hatunla ömür geçirmek lazımmış. büyük bir dava adamı olabilmek için de böyleydi zaten.. neyse..