sanatsız kalan bir milletin hayat damarlarından biri kopmuş demektir

Atatürk' ün diğer uyarıcı ve yol gösterici sözlerinden ziyade durum tespiti gibi görünen sözüdür. sonuna bir malesef ekleyerek malum damarı kopmuş milletimizin makus talihini dile getirmek de boynumuzun borcudur...

kastedilen çekiçle taşlara abuk subuk şekiller vermekse,enteresan enteresan şekilleri entel entel yorumlarla süsleyip resim diye yutturmaksa,saçma sapan cümleleri basit müziklere uydurup çığırmaksa ya da opera bale gibi mide bulandırıcılıklarsa eğer o sanat dedikleri kopsun abi bizim hayat damarımız tepkisiyle karşıladığım cümle.

ebru,hat,minyatür,el sanatları,halıcılık,türkü gibi branşlarsa eğer kastedilen zaten biz ölmüşüz atam.

bizim sanat damarlarımız malesef ateist , dev sol, dev yol, tkp, tip gibi bu milletin değerleriyle uzaktan yakından ilgisi olmayan adamların elindedir. bu yüzden yıllarca ülkücüler mafya, tü , kötü , kaka olurken; komünal oluşumlar , özgürlük savaşçısı , dürüst , vatanperver adamlar olarak tanınmış ve gösterilmiştir. o yüzden hatırla sevgili ve muhteşem yüzyılı seyretmekteyiz. o yüzden tiyatrolarda hep aziz nesin oyunları oynanmakta, o yüzden rutkay aziz gibi o gün darbeden etkilenen eski komünistler bugün darbe çığırtkanlığı yapmaktadır. o yüzden fazıl say türk milletinin milli ve dini değerlerine rahat sövebilmektedir. o yüzden ev amca-yenge-yeğen aşk üçgenleri ülkemizde hoş karşılanmaktadır.

doğrudur yanlıştır onu tartışacak değilim de, herşeyimiz tamam da bi sanatımız mı eksik? dedirten sözdür..

doğru sözdür. onun için sizin zaferlerinizi başkaları resmeder, sizin kahramanlarınızın heykellerini başkaları yapar, sizin tiyatro oyununuzu başkaları yazar, sizin kültürünüzü başkaları işler, en kötüsü de sizin kahramanlıklarınızı kimse sinemaya aktarmaz.