gılgamışçı tarafımla entry gireceğim vakit sesini kapattığım radyomuz. kendimi köy odasında hissediyor, yeterli çakış gücüne erişemiyorum yoksa.
özellikle geceleri, en damar türküleri çalan radyodur.
gececi tayfanın neden bu denli duygusal olduğunu şimdi daha iyi anladım.
an itibariyle çalan türkünün adını bilmiyorum ama gözümden yaş getirdi yeminle.
ben bu kadar güzel (b: çaresizliği) anlatan, başka türkü duymamıştım.
türkünün bir yerinde;
(i: anama söyleyin anam ağlasın
babamın oğlu var, beni neylesin)
sözleri geçti ve ben bittim. eridim. öldüm.