toplumun ülkücülere ön yargısı

çoğu ülkücü kitap okumadığı ve bir çok konuda cahil kaldığı için ön yargının doğması normaldir. vaktiyle lisemize ülkücüler gelirdi lise teşkilatını ziyarete kavgası olan hemen giderdi yanlarına ben de ülkücüyüm diye baktılar ki böyle adam toplamak daha kolay kavgacı serseriler toplandı ocaklara. hee şimdi diyeceksiniz ki hiç mi kültürlü ülkücü yok amına koyim elbette var fakat onlar işin fikirsel yönüyle ilgilenip insanlara doğruları en güzel şekilde nasıl anlatırız düşüncesinde oldukları için pek konuşmazlar.

fazla idealist bakmadan "anlaşılmak gibi bir kaygı" taşımadan es geçilmesi gereken mevzu. illa bu yargının değişimi isteniyorsa iş ülkücü bireylerin kendilerinden başlamalıdır.

ve ek olarak ünal tüfekçi'nin "mhp ve yapılması gerekenler" adlı kitabı bu konuya daha bilimsel ve kurumsal bir bakış getirebilir. (u: 80 sayfalık bir kitap) (u: çok orjinal öneriler var)

topluma şöyle bir bakınca, gurur kaynağı sayılabilecek hadise.

yahudilerin hz. isa'ya ve müşriklerin hz. muhammed(sav)'e olan ön yargısıyla aynıdır.

pisliğe batan insanlar, pisliğe savaş açmış insanlara karşı daima ön yargılıdır.

kiminin rantı, kiminin yaması, kiminin bozgunculuğu ayyukada. kimi terörist, kimi hırsız, kimi sapık bu toplumda.
bozguncular, kriptolu ermeniler, teröristler, hırsızlar, sapıklar ve rantçılar tabii ki ülkücülere ön yargılı olacak. hatta kendi pisliklerine devam etmek için ülkücülere savaş bile açacak.

arsızlar değilmiydi, rantına dokunmasın diye hz. ali'ye savaş açan.
bu arsızlarda ülkücülere savaş açmış. varsın açsınlar.
küfür bir millettir. küfür bize ön yargılıymış. gurur duyarım. doğru yoldayız demek ki. ne zaman küffarlar bizi severse, o zaman üzülürüm.

nerde ne zaman bir ülkücü grup varlığını hissetirmeye başlasa başımızda ki o bela 'faşist' yaftası ile yaftalanmak kaderimiz sanırım ne zaman ki din,vatan,millet ile ilgili iki kelime etsek hemen ya gerici ya kıro yaftası ile yaftalanırız. vatan der faşist oluruz. din der gerici oluruz. o kadar çok şey oluruz ki 'ülkücü' olmanın ne olduğunu anlatamayız çoğu zaman.
ama pes etmemek topluma bu en çok ihtiyacı olduğu dönemde gerçek manada ülkücülüğün ne olduğunu anlatmalıyız. senelerden beri üstümüzde yapışmış olan 'beyaz çorap,bıyık, çek, senet ' girdabından bu kutsal görevi çıkarmalıyız. ne olduğumuzdan daha çok ne olmadığımızı göstermeli ve toplumu bu konuda ikna etmeliyiz. görev bizlerindir. artık ocaklardan çıkıp sahalarda en ufağımızdan en büyüğümüze kadar bu bayrak için var gücümüzle çalışmalıyız. ilk hedef yerel seçimlerdir. partimiz sivil gönüllü gençler iel komisyonlar kurmalı bu süreç çok iyi değerlendirilmeli. geleceğimiz için 'korkutarak değil çözümler yollar sunarak' tabanımız güçlendirilmeli. haydi bismillah.