tribün kültürü

bir spor kulübünün taraftarı olma ve daha ilerisinde o spor kulübüne aidiyet hissetme ile belirgenleşen kültür.dünyada önü alınamaz boyutlardadır.gençliğin aidiyet noktasını oluşturur hale gelmiştir.türkiye de ki apolitikleşen neslin kendini adadığı kültür.
türk milliyetçiliği bu çok büyük kalabalıklara hükmedebilen yapıları evrimleştirip eylemsel bazda türk milliyetçiliğine kanalize edebilir,hafife alınmaması kestirip atılmaması gereken kültür.

tribün kültürü birçok ülkede bir çok stadyumda var. ama ülkemizde tribün kültürü son yıllarda tribün profilinin ve taraftar kültürünün değişmesi nedeniyle gündeme negatif olarak yansıyor. nasıl mı? sosyal medya tribün kültürüne büyük zarar vermektedir. takımını seven gönül veren ve şehir dışındaki bulunması nedeniyle maçlara gelemeyen taraftarları ayrı tutarak söylemek istiyorum ki sosyal medya tribün atışmaları taraftar külkürünü yozlaştırmaktadır. zaten fetret döneminde olan futbolumuza benim takımım en büyük benim takım daha büyük gibi saçma sapan tartıpşmalara ve özellikle maçlara gelmeyen cefasını cekmeyen kişilerce buru düşüncelere destek verilmesi ipin ucunu kaçırıyor. malesef ülkemizde sosyal medya taraftarlığı tribün oluşumlarına medya ile birlikte en büyük darbeyi vuruyor.

kolordu seviyesinde birbirine sövmektir. ve ben, tecavüz ederim öyle kültüre. kültür de değil hani, bildiğin kültürsüzlük. şimdi kültürsüzlük de bir kültürdür deyu beylik laf edene de tecavüz ederim; ayaklar denk alına. (u: cgb)

anadolu tribünlerinin dayıları ve semt takımlarının hapçıları ile sınırlıdır artık. büyük takımların tribünleri yanak yanağa binlerce saçma fotoğraf çektirmek için gelen çiftlerle dolu.

(bkz:bursaspor)
(bkz:teksas)