Milletimiz bitmedikçe ülkücülük bitmez. Kürşad , Milli Kıyam (Basmacılar), Kuvvay-ı Milliye ne ise ülkücülük odur. Siyaseten iktidara gelmesi şart değildir. Mahallenin başı sıkışınca "(b: Neredesiniz, kurtarın ağbi)" dediği kabadayıdır. Bir yanı hep çocuk, diğer yanı Deli Dumrul'dur. Hem Alp'tir, hem de basit bir Molla'dır. Hayalcidir; önce Türk dünyasını, bilahare islam dünyasını akabinde ise dünyaya nizam vermeyi ülkü edinmiştir. Evliya menkıbelerini gerçek sanıp, onlarla kendini terbiye etmeye çalışırken, kendinden alimi görünce karşısında saygı ile eğilecek kadar da kendini bilir. şeytanlığa, ince siyasete aklı ermez. Tartışmadığı tek şey, dini husustaki bilgiler/değerlerdir. Bu yüzden daha kolay kandırılır. Kurnazlığı, ancak köylü kurnazlığı kadardır. Can vermeyi, buna karşılık birşey almamayı bilirler. Fikri temeline gelince; imam Maturidi'den şah ismail'e, Zeki Velidi Togan'dan ömer Muhtar'a, Ebu Hanefi'den Mehmed Akif'e, Necip Fazıl'dan Nihal Atsız'a... hepsini de okur, öğrenir, ırki ve mezhebi ayrımda bulunmaz. Adalet ve devletin güçlülüğü en arzu ettiği şeylerdendir. Sığ görünür, lakin hakkı ayıracak bir vasıf sahibidir. Maalesef, lider takıntısı da vardır. Lider olmazsa ##2496'da çok güzel ifade edildiği gibi çil yavrusu gibi dağılır. Kısaca Türk'ün delioğlanıdır. Sosyal adaletten yana olması sebebiyle, ne komünist'tir ne de kapitalist. Kapitalizm'le mücadele; süreci önce komünist tehlike, sonra sisteme adapte edilme gayretleri neticesinde gecikmiştir, yeni başlıyor. (u: 1968'deki hedeflerdendir)
buna dayanaraktan 60-70'lerdeki fırtınalı yıllarımızda komunist tehlike yüzünden liberalizme ve kapitalizme ertelediğimiz kin ve kavgamızı yeniden hortlatmayan "(b: ben ülkücüyüm)" dememelidir!
ben ülkücüyüm!
buna dayanaraktan 60-70'lerdeki fırtınalı yıllarımızda komunist tehlike yüzünden liberalizme ve kapitalizme ertelediğimiz kin ve kavgamızı yeniden hortlatmayan "(b: ben ülkücüyüm)" dememelidir!
ben ülkücüyüm!