tüm dünyanın unuttuğu ya da bilmemizin işimize gelmediği mazlum ve mahzun bir islam coğrafyasıdır. oradaki malaylar bu toprak adıyla kurulmuş eski sultanlıklarına atfen kendilerine patani derler. islami isim koyma, cemaatle ibadet etme, islami eğitim alabilme, namusu ve ahlakı koruma orada çok zordur. piç thai askerleri her fırsatta tecavüz, katl ve işkence yoluna gider. ama biz halbuki tayland'ı seks ve turizmden ibaret biliriz.
tarihi geçmişine bakacak olursak bundan 100 küsür yıl öncesine kadar ingilizlerin işgali sırasında patani sultanlığı kendi rızasıyla siyam krallığı(u: tayland) işgalini kabul etmiştir. hemen altındaki perlis, kedah, kelantan gibi sultanlıklar uk'ye kalırken, patani de siyam'a kalmış. ilginçtir ki tayland'a hiç bir sömürge devleti girmemiş ama yıllar sonra malezya'dan ingiltere çekilince patani de kendi topraklarından siyam'ın çekilmesini istemiş. ama ne yazık ki umud ettikleri gibi birşey yaşanmamıştır. ve o zamandan beri de boynu bükük ve çatışma halinde özgürlüğü beklemekteler.
dünyaca ünlü putlar, budist tapınakları, limanlar ve stratejik konum için tayland burda hak iddia etti ve bu toprakların kendi ceddine ait olduğunu savunarak müslümanlara zulmü artırdı. bu sebeple her ne kadar içlerinde özgürlük için gerilla faaliyetleri yapan gruplar kurulsa da siyasi desteğin farklılığı ve ideolojik görüş ayrılıkları dolayısıyla bir birlik sağlanamadı ve günümüzde de bu devam etmektedir.
kaynanam ve evdeki hakim ânâne endonezyalı-sunda olsa da kayınpeder doğma ve gençlik itibariyle patani topraklarında olan narathiwat'lıdır, muhacirdir malezya'da..yani ben patanilerin damadıyım, eniştesiyim. her fırsatta orta yaşlı ve yaşlı elemanlarla tartışma ortamında ikö'ye laf gelir ve ekmeleddin ihsanoğlu'na gittiklerini-destek istediklerini ama hiçbir girişimin olmadığını yinelerler. malezya'nın orta yerinde de akp'ye sövmenin bir artısı olmasa da ondan ileri yapabileceğim birşey bulunmuyor. (u: odatv terk)
zaman zaman bizim radikal islami gruplar, vehhabi arap misyonerler ve son olarak harun yahya mehdici güruh basın-yayın ile destek vermekte ve dertlerini kamuoyuna ulaştırıp sıkıntıları paylaşılabilmektedir. ama bu da bizim yıllarca ocaklarda tefsir sohbetleri alıp da hala müfessir olamayışımız gibi beyhude gelmektedir bana.
her ne kadar hallerine üzülsem de çok kötü kavgalar,tartışmalar, ağız dalaşmaları da yaparım patanilerle. zira islami yaşamları ile milliyetçi kimlikleri bizim (b: ülkücülüğümüz)le yarış halindedir. çok saçma gelenekleri ve islami olmayan tarzda inat-güvensiz kişilikleri yüzünden kaybetmeye de mahkum gibi görünmekteler.
otonomi için uğraşmaktalar şu an ama yanı başındaki soydaş ülke malezya yardım etmedikçe, endonezya da bu sürece dahil olmadıkça bizden hayır gelecek gibi de değildir. çünkü biz sadece dindaşız, ama onlar hem soydaş hem de landdaş!
en gıcık olduğum, hatta bol bol küfür ettiğim durum ise malezya'ya kaçan patanilerin yeni neslinin enteresan bir biçimde davalarıyla ilgisizlikleri ve birazının da pısırık pısırık sözde cihad etmeleridir. malezya malaylarının vurdumduymazlığını anlayabilirim ama endonezya'dan maphilindocu ya da sentezci ülküdaşların kalkıp pataniye mücadeleye gidip savaştıklarına şahid olunca yeni nesil patani malaylarına ve bu sorumluluğu evladlarına aşılayamayan babalarına sövüyorum da sövüyorum.
gerçi bizim kerkük, karabağ ve batı trakya meseleleri söz konusu olunca durumumuz onlardan farklı değil ama en azından hala bilinçli bir türk gençliği var, bunları sık sık ve yüksek sesle dile getiren..
yok abi, ben serdengeçtiliğe namzet isem bir nizam-ı alem ocakları şart buraya.. ülkücü damar olmazsa bunlar böyle kumda oynamaya devam edecek ve bi zihk de olmayacak bunlardan.. yok yok hatta türk ocakları açalım, türklük nedir görsünler de zıplasınlar mevzulara..
aha da ocak açmaya gidiyorum!
tarihi geçmişine bakacak olursak bundan 100 küsür yıl öncesine kadar ingilizlerin işgali sırasında patani sultanlığı kendi rızasıyla siyam krallığı(u: tayland) işgalini kabul etmiştir. hemen altındaki perlis, kedah, kelantan gibi sultanlıklar uk'ye kalırken, patani de siyam'a kalmış. ilginçtir ki tayland'a hiç bir sömürge devleti girmemiş ama yıllar sonra malezya'dan ingiltere çekilince patani de kendi topraklarından siyam'ın çekilmesini istemiş. ama ne yazık ki umud ettikleri gibi birşey yaşanmamıştır. ve o zamandan beri de boynu bükük ve çatışma halinde özgürlüğü beklemekteler.
dünyaca ünlü putlar, budist tapınakları, limanlar ve stratejik konum için tayland burda hak iddia etti ve bu toprakların kendi ceddine ait olduğunu savunarak müslümanlara zulmü artırdı. bu sebeple her ne kadar içlerinde özgürlük için gerilla faaliyetleri yapan gruplar kurulsa da siyasi desteğin farklılığı ve ideolojik görüş ayrılıkları dolayısıyla bir birlik sağlanamadı ve günümüzde de bu devam etmektedir.
kaynanam ve evdeki hakim ânâne endonezyalı-sunda olsa da kayınpeder doğma ve gençlik itibariyle patani topraklarında olan narathiwat'lıdır, muhacirdir malezya'da..yani ben patanilerin damadıyım, eniştesiyim. her fırsatta orta yaşlı ve yaşlı elemanlarla tartışma ortamında ikö'ye laf gelir ve ekmeleddin ihsanoğlu'na gittiklerini-destek istediklerini ama hiçbir girişimin olmadığını yinelerler. malezya'nın orta yerinde de akp'ye sövmenin bir artısı olmasa da ondan ileri yapabileceğim birşey bulunmuyor. (u: odatv terk)
zaman zaman bizim radikal islami gruplar, vehhabi arap misyonerler ve son olarak harun yahya mehdici güruh basın-yayın ile destek vermekte ve dertlerini kamuoyuna ulaştırıp sıkıntıları paylaşılabilmektedir. ama bu da bizim yıllarca ocaklarda tefsir sohbetleri alıp da hala müfessir olamayışımız gibi beyhude gelmektedir bana.
her ne kadar hallerine üzülsem de çok kötü kavgalar,tartışmalar, ağız dalaşmaları da yaparım patanilerle. zira islami yaşamları ile milliyetçi kimlikleri bizim (b: ülkücülüğümüz)le yarış halindedir. çok saçma gelenekleri ve islami olmayan tarzda inat-güvensiz kişilikleri yüzünden kaybetmeye de mahkum gibi görünmekteler.
otonomi için uğraşmaktalar şu an ama yanı başındaki soydaş ülke malezya yardım etmedikçe, endonezya da bu sürece dahil olmadıkça bizden hayır gelecek gibi de değildir. çünkü biz sadece dindaşız, ama onlar hem soydaş hem de landdaş!
en gıcık olduğum, hatta bol bol küfür ettiğim durum ise malezya'ya kaçan patanilerin yeni neslinin enteresan bir biçimde davalarıyla ilgisizlikleri ve birazının da pısırık pısırık sözde cihad etmeleridir. malezya malaylarının vurdumduymazlığını anlayabilirim ama endonezya'dan maphilindocu ya da sentezci ülküdaşların kalkıp pataniye mücadeleye gidip savaştıklarına şahid olunca yeni nesil patani malaylarına ve bu sorumluluğu evladlarına aşılayamayan babalarına sövüyorum da sövüyorum.
gerçi bizim kerkük, karabağ ve batı trakya meseleleri söz konusu olunca durumumuz onlardan farklı değil ama en azından hala bilinçli bir türk gençliği var, bunları sık sık ve yüksek sesle dile getiren..
yok abi, ben serdengeçtiliğe namzet isem bir nizam-ı alem ocakları şart buraya.. ülkücü damar olmazsa bunlar böyle kumda oynamaya devam edecek ve bi zihk de olmayacak bunlardan.. yok yok hatta türk ocakları açalım, türklük nedir görsünler de zıplasınlar mevzulara..
aha da ocak açmaya gidiyorum!