orhun abideleri – Muhalif Sözlük
Danimarkali filolog wilhelm thomsen orhun abidelerini ilk okuyandir ama ilk gokturkce abide okuyan degildir. Aksine alman asilli rus oryantalistlerinden ve turkoloji'nin oncusu sayilan vasily radlov bazi bengulerdeki cince metinden anladigi kadariyla alfabeyi cozmeye calismis ve bazi okuma yanlislarina ragmen yenisey abidelerini ve bengulerdeki bu alfabenin turklere ait oldugunu makalelerinde belirtmisti ve ilk orhun nesrini o yapmistir. Ama thomsen daha basarili ve daha duzgun sekilde alfabeyi cozup okumus ve bilim dunyasina sunmus olsa da batidaki turcofobia yuzunden bu kesfi dikkate alinmamistir. Barbar olarak tanitilan bir kavmin kendi atalarindan daha once medeniyete ve hatta ilerilik unsuru yaziya sahip olmalarina bati dunyasi gicik olup bu mevzuyu icsellestiremediklerinden kesi gormeme yolunu secmislerdir.

ilk hikaye yazimi yapan romantizm akimi oncusu Ahmet mithat efendi, thomsenle tanismis ve Okuyusun nushasinin basildigi kitabi osmanli'ya getirmistir. Ondan sonra devrin turkiyesinde nesirler, alintilar, yorumlamalar baslamis, cumhuriyetten sonra hiz kazanmis ve gunumuze kadar gelmistir.

ilk cozulen kelime de "teñri"dir. Evet, tanrı!
köktürk yazıtları/ kitabeleri/ anıtları gibi isimlerle anılsa da orhun abideleri şeklinde anmanın en uygun olduğu, türklerin edebî değer taşıyan ilk yazılı metinlerine verilen addır. ilki 732 yılında bilge kağan tarafından kardeşi kül tigin'in ölümü üzerine çin'den bezikçi getirterek diktirilmiş, ikincisi ise 735 yılında bilge kağan'ın ölümünden sonra onun adına dikilmiştir. vezir tonyukuk adına diktirilen bengi taşın tam tarihi bilinmese de yaşarken kendisi tarafından diktirildiği bilinmektedir. kül tigin abidesinin ölümsüzlüğü simgelemek adına kaplumbağa şeklindeki bir taşa diktirilmesi ise dönemin inanç yapısı ve sembolleri hakkında bizi haberdar eden önemli unsurlardandır. türk milletinin o zamandan beri pek de değişmediğini, o zamandan beri yabancı devletlerin süsüne, sözüne, modasına kapıldığını göstermesi, "tokken açlık tokluk bilmemesi", ancak musibetle kendine gelmesini göstermesi bakımından son derece önemlidir.

türk milleti, üstte gök basma altta yer delinmese senin ilini ve töreni kim bozabilir